Луковмарш 2018

За петнаесетти пат по ред и покрај притисоците од странските амбасади и домашните антинационални организации, партии, интелектуалци, кои имаат за цел секое здраво чуство на национализам да го прикажат како омраза, како и селективната правда на општинските власти кои без никаква причина секоја година се обидуваат да го забранат маршот, тој сепак се одржа и им покажа на сите дека:
 "Вистинскиот националист не мрази, тој гради, а не растура, не посеѓа по туѓиот олтар, а свето дејствува пред олтарот на родината." Тоа е духот на Луковмарш. Оваа година близу 2000 учесници зедоја учество во оваа манифестација во чест на генералот Христо Николов Луков, кој бил аѓутант на артилериски полк за време на Првата светска војна. Подоцна се стекнал со чин Мајор, за време помеѓу двете светски војни од 1934-38 бил министер на војната. Убиен од зад грб пред прагот на неговата куќа од членови на нелегалната БКП по список изготвен во Москва. Негови физички убијци се Виолета Бохор Јакова- еврејка и Иван Буруджиев чија што ќерка Татијата Буруджиева Ваниотис која што денес е една од водечките личности во БСП наследничка на терористичката БКП.

 Настанот започна од пред црквата Св. Недела и се проведе низ централните градски улици, покрај катедралата Александар Невски до куќата каде што живеел и бил убиен генералот. Манифестацијата помина под паролата: "Иднината нас ни припаѓа" (Бъдещето ни принадлежи).
На маршот учествуваа почитувачи на генералот од повеќе европски земји: Франција, Германија, Шведска, Чешка, Естонија, Русија и др.
За разлика од контра протестот кој се одржа неколку часа пред да започне маршот на кој имаше одвај стотина луѓе, главно геј и лезбејски активисти, комунисти, трансексуалци и најразлични други изопачени дегенерици кои се плод на либералната демократија и покрај тоа што секоја година носат грчки и турски анархисти, ни од далеку не можеа да се споредат со бројот на учесниците на Луковмарш и со сериозноста и организацијата на истиот.
Ден пред маршот беше организиран концерт во чест на генералот, со цел запознавање и дружење на гостите од странство. Ние од Национална Борба воспоставивме контакти со Нордиското движење на одпорот како и со членови на Француската национална партија.
Целата манифестација помина во најдобар ред и покрај огромниот број на полицијата, како и клеветите на новинарите дека маршот е нео-нацистички и требало да се забрани. Клеветите одат до таму што генералот го обвинуваат за антисемитизам, иако тоа воопшто не е докажано.
Денес слично како во нашето соседство така и кај нас наследниците на некогашните комунисти, коишто ја убија целата прогресивна интелегенција и ја сменаа со партиски послушници, владеат со нас. Затоа од таму доаѓа и хистеријата кога кај било кој народ, кој бил под комунистичко ропство произлегува здраво чувство на национализам.